واریکوسل چیست و درمان آن

واریکوسل

درمان واریکوسل – برای تشخیص واریکوسل پزشک یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد، که ممکن است توده غیر حساسی را در بالای بیضه نشان دهد که شبیه یک کیسه پر از کرم است. اگر به اندازه کافی بزرگ باشد، پزشک می تواند آن را احساس کند.

اگر واریکوسل کوچک‌تری دارید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که بایستید، نفس عمیقی بکشید و نفس خود را حبس کنید (مانور والسالوا). این کار به پزشک کمک می کند بزرگ شدن غیر طبیعی سیاهرگ ها را تشخیص دهد.

اگر معاینه فیزیکی بی نتیجه باشد، پزشک ممکن است سونوگرافی کیسه بیضه را تجویز کند. این آزمایش که از امواج فراصوت برای ایجاد تصاویر دقیق از ساختارهای درونی بدن استفاده می کند، ممکن است برای اطمینان از اینکه دلیل دیگری برای علائم شما وجود ندارد استفاده شود. در موارد خاص، ممکن است تصویربرداری بیشتر برای رد سایر علل واریکوسل، مانند توموری که ورید اسپرمی را فشرده می‌کند، توصیه شود.

درمان واریکوسل

درمان واریکوسل ممکن است ضروری نباشد. بسیاری از مردان مبتلا به واریکوسل بدون هیچ درمانی می توانند صاحب فرزند شوند. با این حال، اگر واریکوسل شما باعث درد، کوچک شدن بیضه یا ناباروری می شود یا اگر به روش های کمک باروری فکر می کنید، ممکن است بخواهید تحت درمان واریکوسل قرار بگیرید.

هدف از جراحی بستن سیاهرگ آسیب دیده برای هدایت جریان خون به سیاهرگ‌های طبیعی است. در موارد ناباروری مردان، درمان واریکوسل ممکن است باعث بهبود یا درمان ناباروری یا بهبود کیفیت اسپرم در صورت استفاده از تکنیک هایی مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) شود.

علائمی که نیاز به درمان واریکوسل در نوجوانی دارند شامل تحلیل رفتن پیشرونده بیضه، درد یا نتایج غیرطبیعی در آزمایش ارزیابی مایع منی است. اگرچه درمان واریکوسل به طور کلی ویژگی های اسپرم را بهبود می بخشد، اما مشخص نیست که آیا واریکوسل درمان نشده منجر به بدتر شدن تدریجی کیفیت اسپرم در طول زمان می شود یا خیر.

ترمیم واریکوسل خطرات نسبتا کمی دارد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تجمع مایع در اطراف بیضه ها (هیدروسل)
• عود واریکوسل
• عفونت
• آسیب به یک رگ خونرسان

روش های درمان عبارتند از:

• جراحی باز. این درمان معمولاً به صورت سرپایی، در حین بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود. معمولاً جراح شما از طریق کشاله ران به ساهرگ نزدیک می شود (از ناحیه مغابنی یا تحت مغابنی) اما امکان ایجاد برش در شکم یا زیر کشاله ران نیز وجود دارد.

پیشرفت روش های جراحی واریکوسل باعث شده است که عوارض این جراحی به حداقل برسد. یکی از پیشرفت‌ها استفاده از میکروسکوپ جراحی است که جراح را قادر می‌سازد تا ناحیه را در حین جراحی بهتر ببیند. مورد دیگر استفاده از سونوگرافی داپلر است در حین جراحی به صورت راهنما عمل میکند.

ممکن است بعد از دو روز بتوانید به فعالیت های عادی و غیر سنگین بازگردید. در صورتی که احساس درد نکنید، ممکن است پس از دو هفته به فعالیت های شدیدتر مانند ورزش بازگردید.

درد ناشی از این جراحی عموماً خفیف است اما ممکن است چند روز یا چند هفته ادامه یابد. ممکن است پزشک برای مدت محدودی پس از جراحی، داروهای ضد درد تجویز کند. پس از آن، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن را برای تسکین ناراحتی مصرف کنید.

ممکن است پزشک به شما توصیه کند که برای مدتی رابطه جنسی نداشته باشید. اغلب، چندین ماه پس از جراحی طول می کشد تا بهبود کیفیت اسپرم با تجزیه و تحلیل مایع منی مشاهده شود. این به این دلیل است که تقریباً سه ماه طول می کشد تا اسپرم جدید ساخته شود.

جراحی باز با استفاده از میکروسکوپ و روش زیرینگوینال (واریکوسلکتومی زیرینگوینال میکروسرژیک) در مقایسه با سایر روش‌های جراحی بیشترین میزان موفقیت را دارد.

• جراحی لاپاروسکوپی. جراح شما یک برش کوچک در شکم شما ایجاد می کند و یک ابزار کوچک را از طریق این برش برای دیدن و ترمیم واریکوسل عبور می دهد. این روش نیاز به بیهوشی عمومی دارد.
• آمبولیزاسیون از راه پوست. رادیولوژیست لوله ای را در رگ کشاله ران شما وارد می کند که ابزارهایی را می توان از طریق آن عبور داد. با مشاهده وریدهای بزرگ شده‌ی بیضه بر روی یک مانیتور، پزشک محلولی را آزاد می کند که باعث ایجاد اسکار می شود و انسدادی در وریدهای بیضه ایجاد می کند که جریان خون رگ آسیب دیده را قطع کرده و واریکوسل را ترمیم می کند. این روش به اندازه جراحی مورد استفاده قرار نمی گیرد.

پس از آمبولیزاسیون، اغلب می توانید پس از دو روز به سر کار بازگردید و پس از هفت تا 10 روز ورزش را شروع کنید.